「你！不用你来走开」青檀带着些薄怒向林宏说道前面听林宏说来<img data-cfsrc&“toimgdatab22.png&“ style&“done;visibility:h;&“ ><noscript><img src&“toimgdatab22.png&“ ><noscript>她对他的映像还稍微变好了一点结果他来<img data-cfsrc&“toimgdatab22.png&“ style&“done;visibility:h;&“ ><noscript><img src&“toimgdatab22.png&“ ><noscript>忙还是因为馋她的身子。

  「嘿嘿你现在那麽虚弱<img data-cfsrc&“toimgdatab22.png&“ style&“done;visibility:h;&“ ><noscript><img src&“toimgdatab22.png&“ ><noscript>不<img data-cfsrc&“toimgdatab22.png&“ style&“done;visibility:h;&“ ><noscript><img src&“toimgdatab22.png&“ ><noscript>可由不得你」林宏伸出<img data-cfsrc&“toimgdatas66.png&“ style&“done;visibility:h;&“ ><noscript><img src&“toimgdatas66.png&“ ><noscript>头<img data-cfsrc&“toimgdatat33.png&“ style&“done;visibility:h;&“ ><noscript><img src&“toimgdatat33.png&“ ><noscript>了<img data-cfsrc&“toimgdatat33.png&“ style&“done;visibility:h;&“ ><noscript><img src&“toimgdatat33.png&“ ><noscript>嘴然后向青檀扑去。

  林宏跳上床在青檀背后然后伸手把她环腰抱在怀里。